1. Ahmad Said dilantik bukan melalui persetujuan asal Pengerusi Barisan Nasional (BN) dan Presiden UMNO tetapi selepas ‘terpaksa’;

Persoalan orang UMNO kepada pemimpin UMNO.Kita boleh memikirkan semula tindakan berkenaan:

1. Apakah wajar DUN Barisan Nasional (BN) memulaukan sidang DUN Kerajaan BN sendiri walaupun polis memberikan jaminan keselamatan di DUN berkenaan;

2. Kenapa berlindung di hotel, iaitu kawasan lebih terbuka berbanding DUN yang dikawal ketat. Apakah ada ‘pembunuh’ dalam DUN berkenaan?

3. Kenapa pada sidang DUN kali ini, tiada soalan daripada ADUN BN yang seolah-olah sudah dirancang awal untuk tidak hadir persidangan berkenaan (saya ulangi, seolah-olah); dan

4. Sehingga diarah oleh Perdana Menteri, baru ADUN yang memulaukan persidangan hadir pada hari ketiga – tidakkah perbuatan memboikot sidang DUN itu sebagai satu perbuatan sabotaj kepada kerajaan BN dan UMNO?; dan,

5. Gara-gara memboikot, perbahasan terhadap ucapan perasmian Yang Dipertua Majlis Penasihat Pemangku Raja Terengganu (MPPR), Tengku Sri Panglima Raja, Tengku Baderulzaman Sultan Mahmud tidak lakukan oleh mereka yang memboikot - apa tujuan tidak membahaskan ucapan berkenaan?

Tidak tahulah, mungkin benar sesetengah orang menuduh saya tidak faham politik Terengganu!
Jadi apabila tersiar berita seperti dilaporkan oleh Berita Harian Online hari ini bahawa Menteri Besar Terengganu, Datuk Ahmad Said, bekas Menteri Besar, Datuk Seri Idris Jusoh dan semua wakil rakyat Barisan Nasional (BN) serta ketua bahagian Umno akan bersemuka bagi mengakhiri kemelut politik di negeri ini, timbul tanda tanya.
Tidakkah, Pengerusi Perhubungan UMNO itu memulakan langkah pertamanya berasaskan premis yang salah?

Menurut laporan, pertemuan itu sedang diatur oleh Pengerusi Badan Perhubungan Umno negeri itu, Datuk Seri Hishammuddin Hussein yang mengumumkan inisiatif itu, hari ini.

Pertemuan itu bakal menyusul sehari dua lagi dan Idris serta Ahmad sudah menyatakan persetujuan masing-masing untuk bertemu.

Apa yang cuba diusahakan Hishamuddin ialah mengajak semua pihak dalam UMNO duduk semeja.

Hakikatnya ada dua perkara yang perlu difahami.
Pertama ialah penentangan sekumpulan Ahli Dewan Undangan Negeri (ADUN) yang tidak berpuashati dengan Ahmad Said. Mereka ini adalah ‘askar yang dipilih Idris untuk bertanding dalam pilihan raya ke 12’; dan
Kedua ialah Ketua-Ketua Bahagian UMNO yang majoritinya menyokong Ahmad Said walaupun mungkin Bahagian Besut yang kuat menentang kepemimpinan Ahmad Said dalam konteks UMNO.


Jika tidak, jentera UMNO Terengganu pasti sudah ‘membuat bising’ seperti yang dilakukan oleh ADUN. Malah, di kalangan ADUN, hanya dua sahaja yang menjadi Ketua Bahagian, iaitu Bahagian Besut dan Marang.

Kedatangan Hishamuddin ke Terengganu wajar dilihat sebagai untuk tujuan ‘mereda atau menyejukkan’ bukannya untuk menghukum atau mencari kesalahan pihak-pihak yang terbabit dalam kemelut.

Walaupun apa juga perkataan dikeluarkan sama ada – undi tidak percaya, ugutan atau juga paranoid – soal pokok ialah, kepimpinan Ahmad Said tidak disenangi banyak pihak sejak beliau dilantik.

Walaupun pihak-pihak yang menentangnya seakan ‘merestui’ perlantikannya tetapi perkara asas perlu diteliti semula.

1. Ahmad Said dilantik bukan melalui persetujuan asal Pengerusi Barisan Nasional (BN) dan Presiden UMNO tetapi selepas ‘terpaksa’;
2. Majoriti ADUN Barisan Nasional Terengganu ‘terpaksa menerima Ahmad Said’ selepas Datuk Seri Idris Jusoh ditolak; dan

3. Ahmad Said mendapat kepercayaan istana dan walaupun ADUN BN menerimanya, ia bagaikan ‘izin dalam paksa’.

Berpaksikan kedudukan ini Hishammuddin yang juga menteri dalam negeri perlu adil kepada kedua-dua pihak, jangan hanya melihat faktor ‘kenapa dan mengapa Ahmad Said ditentang atau disingkirkan’.

Amat tidak adil membandingkan tempoh pentadbiran Ahmad Said dan Idris kerana Ahmad Said baru mengambil alih setahun dalam kedudukan kewangan yang terhad sementara Idris mempunyai tempoh hampir 10 tahun.

Sebabnya? Idris menjadi Timbalan Pengerusi Perhubungan UMNO antara 1999-2004 di mana boleh dikatakan beliau ‘berkuasa dalam banyak perkara’ walaupun Tun Abdullah Ahmad Badawi adalah Pengerusinya.

Dengan peruntukan perbelanjaan melalui wang ehsan yang ‘mewah ketika itu’ dan kemudian menjadi Menteri Besar 2004 hingga 2008, Idris ditatang ‘bagai minyak yang penuh’.

Sedangkan Ahmad Said perlu membentangkan Bajet Tahunan yang terhad dan terpaksa meminta wang royalti yang sehingga kini dikatakan Kerajaan Pusat masih ‘teragak-agak menyerahkannya’, walaupun Perdana Menteri, Datuk Seri Mohd Najib sudah berjanji untuk menyerahkannya.

Tidak mengapa dengan kekurangan wang tetapi pentadbiran Ahmad Said sudahpun merangka pelan lima tahun 2009-2014 untuk Terengganu dengan meletakkan kepentingan membasmi kemiskinan, meningkatkan mutu pendidikan, menyemarakan aktiviti pelancongan serta projek-projek infratruktur yang kesannya terus kepada rakyat.

Hishamuddin memang perlu melaporkan hasil pertemuan yang dirangkakan ini kepada Perdana Menteri, Datuk Seri Najib Tun Razak dan Timbalannya, Tan Sri Muhyiddin Yassin untuk pertimbangan sewajarnya.

Selain itu Hishammuddin juga mengesahkan bahawa beliau sudah menghadap Yang di-Pertuan Agong yang juga Sultan Terengganu, Tuanku Mizan Zainal Abidin berhubung isu tersebut dan pastinya tahu ‘ arah dan angin’ yang wajar beliau halakan.

Sejauh ini sah atau sebaliknya berita ini, Tuanku Mizan dikatakan memberi jaminan Ahmad Said akan terus menjadi menteri besar Terengganu.